Zabawy ruchowe

Tancerze na linie

 

Zabawa ta nawiązuje do świata cyrku, który jest dzieciom bardzo bliski. Dzieci balansują ręką małą piłeczką i próbują od czasu do czasu chodzić po wyimaginowanej linie.

Pomoce – Dla każdego dziecka rolka papieru toaletowego oraz piłeczka do tenisa stołowego (starsze dzieci mogą balansować piłeczką do tenisa ziemnego); taśma klejąca, za pomocą której należy zaznaczyć na podłodze wyimaginowane liny około 1,5 m.

Uczestnicy – Od 3 lat.

Przebieg zabawy – Wyobraźcie sobie, że jesteście w szkole cyrkowej, aby nauczyć się tej sztuczki. Tym razem pokażecie mi, jak potraficie balansować piłką na rolce papieru. Weźcie sobie rolkę papieru i piłeczkę. Trzymajcie rolkę na dłoni, a na górze jej połóżcie piłkę. Zacznijcie powoli chodzić po sali. Co musicie zrobić , żeby piłeczka wam nie upadła?..

Czy potraficie balansować piłeczką, trzymając ją także w drugiej ręce?…

Zatrzymajcie się na chwilę tam, gdzie stoicie. Spójrzcie na podłogę. Wyobraźcie sobie, że ten pasek taśmy klejącej jest liną. Gdy będziecie iść wzdłuż paska, powinniście robić to tak jakbyście byli tancerzami na linie. Czy potraficie jednocześnie chodzić po linie i balansować swoją piłeczką...

Pirat i marynarz

 

Jest to wspaniała zabawa dla starszych dzieci, podczas której wszyscy balansują papierowym kapeluszem.

Pomoce – Dla każdego dziecka papierowy kapelusz z gazety.

Uczestnicy – Od 6 lat.

Przebieg zabawy – Chciałabym zaprosić was do zabawy, która nazywa się „Pirat i marynarz”.Wszystkie dzieci noszą na głowie papierowy kapelusz i będą uważać, aby im nie spadł. Dwoje dzieci jest piratami i zakładają kapelusz w poprzek głowy. Inne dzieci są marynarzami i zakładają kapelusz wzdłuż głowy.(Proszę to zademonstrować.) Piraci próbują zdobyć okręt marynarzy, dotykając ich. Gdy jakiś marynarz zostanie dotknięty przez pirata, dziecko to zmienia się w pirata, przekręca ono kapelusz na swojej głowie. Kiedy jednak kapelusz podczas tego upadnie, dziecko musi się zatrzymać i nie wolno mu się poruszyć. Musi ono czekać aż jakieś inne dziecko przybędzie mu na ratunek, podniesie kapelusz i położy mu znów na głowie. Będziemy bawić się w tę zabawę kilka minut...Zwróćcie uwagę na to, żeby nikt nie trzymał swojego kapelusza.

Kto chciałby zostać piratem.

Opracowała Barbara Szastok na podstawie książki Klausa W. Vopela „ Witajcie nogi”

 

Dotknij mnie

Jest to prosta zabawa, podczas której małe dzieci w interesujący sposób uczą się identyfikować poszczególne części swojego ciała. Jednocześnie zabawa ta wprowadza je w dobry kontakt emocjonalny.

Uczestnicy – Od 3 lat.

Przebieg zabawy – Dobierzcie się w pary i usiądźcie na podłodze, tak blisko, abyście mogły się wzajemnie dotykać. Chciałabym wiedzieć jak dobrze znacie swoje ciało. Gdy zawołam”nos!”, wtedy każde z was powinno dotknąć nosa swojego partnera. Gdy zawołam”łokieć!”, dotkniecie łokieć swojego kolegi. (Trzy latki powinny znać lub poznać następujące części ciała: ręce, palce, uszy, usta, ramiona, pupa, nogi, kolana, policzki, broda, nos, szyja, włosy. Od czasu do czasu można proponować trudniejsze części ciała: uda, biodra, stawy skokowe, nadgarstki, talia, kręgosłup.

 

Geografia ciała

Także podczas tej zabawy dzieci lokalizują poszczególne części swojego ciała. W odróżnieniu od poprzedniego wariantu mają one mieć tu zamknięte oczy i pracują tylko jedną ręką. Zabawę tą można wykorzystać, aby uspokoić dzieci, gdy wcześniej brały one udział w żywej zabawie. Proszę mówić bardzo łagodnie i cicho, aby przyczynić się do powstanie spokojnej i rozluźnionej atmosfery. Jednocześnie zabawa ta jest krótką, odświeżającą przerwą. Można pobawić się w nią na stojąco lub siedząco. Proszę nazywać poszczególne „punkty” ciała, które dzieci mają potem dotknąć palcem wskazującym.

Uczestnicy – Od 4 lat.

Przebieg zabawy – Chciałabym zaprosić was do zabawy, która nie jest zbyt prosta. Usiądźcie wygodnie. Chciałabym sprawdzić, czy możecie wskazywać mi części ciała z zamkniętymi oczami.

(Możliwe, że niektóre dzieci będą musiały mieć oczy otwarte, ponieważ będą czuły się niepewnie. Proszę pozwolić im uczestniczyć w zabawie z otwartymi oczami i uważnie je obserwować, oceniając ich postępy.)

Teraz użyjcie swoich palców wskazujących i dotknijcie nimi łokcia...Może się zdarzyć, że będziecie musieli przez chwilę poszukać. Gdy go znajdziecie, pozwólcie swojemu palcu przez chwile na nim poleżeć. Przejdę pomiędzy wami i zobaczę, gdzie wylądował wasz palec.

Teraz możecie przejść ze swoją dłonią wyżej. Dotknijcie waszym palcem czubka nosa.

Dalsze przykłady: kolana - małżowiny uszne, broda – czubki palców nóg, czubki palców u rąk – pępek.

 

Uwaga

Zabawę tę można wykorzystać, aby wprowadzić określenia trudnych części ciała. Przy czym części te identyfikuje najpierw prowadząca. Jednocześnie można sprawdzić, czy dzieci umieją już łatwiejsze części ciała, od czasu wprowadzając celowo popełniany jakiś błąd.

Uczestnicy – Od 4 lat.

Przebieg zabawy – Usiądźcie w kółku. |Ja także usiądę razem z wami. Chciałabym przekonać się, czy wiecie, jak nazywają się części waszego ciała. Pokażcie mi te część waszego ciała obiema rękami i uważajcie na to , co robię, gdyż może czasem popełnię jakiś błąd.

Połóżcie swoje dłonie na głowie...(Proszę położyć tam swoje dłonie.)

Połóżcie swoje dłonie na policzkach..(Proszę położyć tam swoje dłonie.)

Połóżcie swoje dłonie na kolanach...(Proszę położyć tam swoje dłonie.)

Połóżcie swoje dłonie na stopach...(Proszę tym razem położyć dłonie na głowie.)

Proszę kontynuować zabawę, nazywając inne części ciała, które dzieci maja pokazać, i od czasu do czasu robiąc jakiś zamierzony błąd.

 

Kartka papieru

Podczas tej partnerskiej zabawy dzieci uczą się precyzyjnie dopasowywać do siebie oraz kontrolować działanie swoich rąk.

Pomoce – Kartka papieru format A4 dla każdej pary.

Uczestnicy – Od 6 lat.

Przebieg zabawy – Ciekawa jestem kto nauczy się tej sztuczki. Dobierzcie się w pary i weźcie sobie kartkę papieru. Stańcie naprzeciwko siebie. Podnieście każdy jedną rękę i trzymajcie kartkę papieru pomiędzy swoimi dłońmi. Teraz czas na sztuczkę: oderwijcie na chwilę od siebie swoje dłonie i szybko znów je złączcie, aby papier nie upadł wam na ziemię. Możecie to przez chwilę poćwiczyć. Być może będziecie mieli ochotę wypróbować to także drugą dłonią.

 

Jednocześnie

Jest to interesująca zabawa partnerska, podczas której dzieci ćwiczą ruchu obrotowe rąk.

Pomoce – Dla każdego dziecka jajko ugotowane na twardo (ewentualnie plastikowy talerz lub koło hula-hoop).

Uczestnicy – Od 5 lat.

Przebieg zabawy – Wymyśliłam dla was wspaniałą zabawę, podczas której musicie prawdopodobnie użyć czarów. Weźcie sobie po jednym ugotowanym jajku i  dobierzcie się w pary. Chciałabym zobaczyć , czy wam się to uda. Powiedzcie oboje :”Uwaga, gotowi, start” i zacznijcie w tym samym czasie obracać wkoło leżące przed wami jajko. Spróbujcie wprawić jajka w ruch, aby oba zatrzymały się w tym samym czasie. Być może wymyślicie jakieś zaklęcie, które pomoże wam wykonać tę sztuczkę. Gdy już poćwiczycie, obejrzymy potem prezentacje wszystkich par dzieci.

(Ciekawe jest gdy pary mają możliwość eksperymentowania z różnymi dającymi się obracać przedmiotami np. ołówkami, plastikowymi talerzykami, monetami, kołami hula-hoop. Zabawa ta powtarzana często ćwiczy nie tylko zwinność rąk, ale uczy intuicyjnego dopasowania się do partnera.)

Opracowała Barbara Szastok na podstawie książki Klausa W. Vopela „Witajcie ręce|”.