Nasz sale

Do opisu wnętrz naszego przedszkola potrzebnych jest mnóstwo określeń. Od razu w oczy rzuca się wielość barw. Pomieszczenia nasycone, ale nie przeładowane kolorami. Wybór soczystych, zdecydowanych odcieni zamiast mdłych pasteli czyni sale wyjątkowymi. Ściany, blaty stolików i fronty mebelków, choć zróżnicowane, świetnie się komponują. Równoczesny jest brak mocnych kontrastów, wyraźnie i ostro zaznaczonych granic, mogących niepokoić, drażnić, prowokować. To emocje dla odbiorcy innego niż dziecięcy. Łagodność i harmonia podziałów, możliwa dzięki odrębności barwnych powierzchni wprowadza ład percepcyjny i zrównoważenie. Lekkość i świeżość tchnąca z kolorów buduje atmosferę ciepła, pełną dobrej energii i optymizmu. Powstaje świetne, odpowiednie tło dla zabawy i nauki. Jest bajkowo, miło, po prostu przytulnie. Specjaliści wykorzystujący barwy w chromo- i arteterapii zwracają uwagę na ich znaczący wpływ na samopoczucie człowieka. W przedszkolu kolory swą nieprzytłaczającą obecnością pomagają dzieciom osiągnąć optymalny poziom aktywności, nie powodując nadmiernego pobudzenia. 

Wirtualny spacer po wnętrzach umożliwią zdjęcia panoramiczne. Symulując „omiatanie” wzrokiem przestrzeni, zwiedzającym placówkę za ich pośrednictwem, dadzą wyobrażenie o urządzeniu i organizacji sal. Kolorystyka to nie jedyny ich atut. Rozmieszczenie mebli i pomocy dydaktycznych decyduje o ich funkcjonalności. Widoczny jest podział pomieszczeń na różne strefy aktywności. Stoliki, przy których dzieci zjadają posiłki i pracują z książeczkami, lepią, wycinają, kleją i malują. Duża, zielona płaszczyzna dywanu to obszar dedykowany zabawie swobodnej- klockami, zestawami tematycznymi, a także działaniom wspólnym. Zabawy w kręgu, przy muzyce, z instrumentami i ćwiczenia ruchowe -to wszystko ma miejsce na miękkim podłożu o barwie wiosennej trawy. Szafki, półeczki indywidualne -zajmują miejsca przy ścianach, tak by stworzyć bezpieczną, dużą przestrzeń dla najmłodszych. O charakterze sal decydują też sezonowe lub okazjonalne dekoracje - płatki śniegu niczym koroneczki wyczarowane przez zręczne palce nauczycielek, serpentyny i łańcuchy. Są wspaniałą oprawą uroczystości, składają się na ich nastrój i niezapomniany klimat. Towarzyszą im wystawki prac dziecięcych. Zawsze znajdzie się miejsce do ich wyeksponowania: trud i wysiłek malców włożony w wykonanie musi zostać zauważony i nagrodzony. Trasa fotograficznej wędrówki prowadzi też przez korytarze.

Ujęć jest sporo -bo są one nie tylko ciągami komunikacyjnymi. Zamontowano tu naścienne aplikacje sensoryczne, manipulacyjne, kulodromy służące nie tylko rozrywce, ale i terapii dzieci. W korytarzach szeregowo wzdłuż ścian postawiono szafki dla przedszkolaków wydzielając w ten sposób miejsce na szatnię. Droga, którą wyznaczają pomarańczowe okręgi na żółtej wykładzinie podłogowej wydaje się skomplikowana tylko z pozoru - korytarz- z lotu ptaka ma kształt czworoboku otaczającego pion windowy i klatkę schodową wewnątrz budynku.

Architektoniczna dygresja zamyka wciąż krótki i pobieżny opis przedszkola MP 67.