Zabawy na zakończenie tygodnia

Zabawy

na zakończenie

tygodnia

Zabawa skrawkami papieru

Jest to wspaniała zabawa z wykorzystaniem prostych rekwizytów. Stawia dzieciom wyzwania w bardzo zabawny sposób oraz daje im okazję do wyraźnego spostrzegania własnego ciała, szczególnie palców nóg i stóp.

Pomoce – gazeta oraz liryczna muzyka (np. F. Chopin „Preludium nr 15”)

Uczestnicy  - od 4 lat

Przebieg zabawy – Zdejmijcie buty i skarpetki, użyjcie tylko swoich stóp i wszystkich palców, by podrzeć gazetę na małe kawałeczki. Potem poruszając się na czworakach, rozdmuchajcie te kawałki po całym pokoju...Teraz jesteście gotowi do naszej zabawy.

Kiedy zacznie grać muzyka, możecie tańczyć po całym pomieszczeniu, zawsze jednak gdy muzyka umilknie, zatrzymujecie się i podnosicie palcami jednej stopy jeden skrawek papieru, podajecie go stopą do ręki i robicie z niego małą kuleczkę. Kidy muzyka znów zacznie grać tańczycie dalej. Gdy ponownie zostanie przerwana weźcie stopami więcej skrawków papieru i zróbcie z nich kuleczkę. Z czasem posprzątacie w ten sposób cały pokój, a następnie pójdziecie razem do kosza i wyrzucicie tam wszystkie papierowe kuleczki.

Ręka, głowa, kolano

Podczas tej zabawy dzieci uczą się izolować poszczególne części ciała i jednocześnie ćwiczą poczucie przestrzeni oraz świadomość własnego ciała. Reagują one na muzykę i wcześniej planują jak chcą rozwiązać postawione im zadanie.

Pomoce – spokojna muzyka

Uczestnicy – od lat 4

Przebieg zabawy – Gdy gra muzyka możecie chodzić i tańczyć po pokoju, nie dotykając przy tym ścian ani mebli. W tym Czasie wypowiem nazwę jakiejś części ciała,którą musicie sobie zapamiętać. Kiedy umilknie muzyka, wtedy podbiegacie do najbliższego mebla i dotykacie go tą częścią ciała, która wcześniej została wymieniona. Stoicie przy tym nieruchomo jak statua. Zacznijcie teraz poruszać się po pokoju i zapamiętacie sobie tę część ciała : ręka.

Po około 30 sekundach należy wyłączyć muzykę i wymienić kolejną część ciała, która dzieci mają dotknąć mebel.

Należy zwrócić uwagę by stały one rzeczywiści nieruchomo.

Poduszka spokoju

Poduszka spokoju wycisza i odpręża dzieci. Zabawa może stanowić doskonałe przejście do następującej po niej, spokojniejszej aktywności.

Pomoce – dla każdego uczestnika mała poduszka. Spokojna muzyka (np. J. Brams  „Kołysanka”)

Uczestnicy – od 3 lat

Wspaniale bawiłyście się , teraz możecie odpocząć i odświeżyć się, aby potem czuć się dobrze. Weźcie swoją poduszkę i siądźcie na jej środku. Trzymajcie się jej mocno obiema rekami. Gdy włączę muzykę możecie kołysać z jednej strony na drugą. Możecie też kołysać w jej rytm poduszkę.

(Gdy umilknie muzyka:)

Teraz połóżcie się na plecach, układając głowę na poduszce. Niech wasza głowa szybko zaśnie... (10 sekund)

Wyjmijcie poduszkę spod głowy, cały czas leżąc na plecach i połóżcie jedną rękę na poduszce. Niech wasza dłoń szybko zaśnie. (10 sekund)

Leżcie na plecach i połóżcie na poduszce stopę. Niech wasza stopa szybko zaśnie. (10 sekund)

Kiedy odnoszą Państwo wrażenie, że druga ręka, noga, ewentualnie inne części ciała powinny zostać rozluźnione, wtedy proszę kontynuować zabawę. W każdym razie należy zakończyć rytuał odprężania znowu z głową na poduszce.

Teraz jeszcze raz połóżcie głowę na poduszce, cały czas leżąc plecami na podłodze. Policzę powoli od jednego do dziesięciu, a wtedy będziecie rześkie i odświeżone i będziecie mogły wstać.

Opracowała Barbara Szastok na podstawie książki Klausa W. Vopela „Od stóp do głów”