Zabawy

Wyspy serca

Dzieci ćwiczą podczas tej gry stawianie dużych palców od nogi na coraz mniejszej przestrzeni. Zabawa ta jednoczy dzieci i podtrzymuje przyjazną atmosferę w grupie.

Pomoce – Trzy duże serca z kartonu i łagodna muzyka, np. Mozart „Andante w C -dur”.

Uczestnicy – Od 3 lat.

Przebieg zabawy – Zdejmijcie buty i skarpetki. Gdy usłyszycie muzykę, zaczniecie chodzić po sali i obserwować leżące na podłodze czerwone serduszka. To są nasze wyspy -serca. Gdy muzyka umilknie, każde dziecko musi dotykać wyspy serca dużym palcem u nogi. Czasem, mogę zabrać jedną wyspę serce, wtedy więcej palców musi znaleźć swoje miejsce na innej wyspie -serce. Kiedy w końcu zostanie ostatnie serce i umilknie muzyka, proszę wprowadzić wyimaginowane serce.

Teraz nie widzicie już żadnego serca na podłodze. Musicie sami wyobrazić sobie serce, i chciałabym, żebyście tym razem postawili na niewidzialnym sercu obie stopy...

Coraz mniejsze, mniejsze

Dzieci same mogą kontrolować przebieg zabawy, ćwiczą również poczucie przestrzeni, określają stosunek wielkości oraz uczą się stawiać stopy na różnej wielkości powierzchniach.

Pomoce – Dla każdego dziecka arkusz papieru gazetowego. Powolna muzyka, aby dzieci mogły skoncentrować się podczas zmniejszania wysp.

Uczestnicy – Od 4 lat.

Przebieg zabawy – Zdejmijcie buty i skarpetki. Niech każde z was weźmie sobie gazetę i położy ją na podłodze. Gazety są wyspami, które stają się coraz mniejsze. Kiedy gra muzyka, schodzicie ze swoich wysp i spacerujecie w rytm muzyki pomiędzy nimi. Kiedy muzyka przestanie grać, stajecie na jakiejś wyspie.

Wtedy będę wypowiadać słowa:

Raz, dwa, trzy…

Zmniejsz wyspę i ty!

Wówczas każde dziecko odrywa kawałek ze swojej gazety i szybko wyrzuca go do kosza. Gdy muzyka znowu będzie grać, będziecie spacerować dalej. A gdy przestanie grać znajdźcie sobie nową wyspę. W ten sposób wyspy będą stawać się coraz mniejsze. Być może na końcu zabawy dzieci będą musiały stać na jednej tylko nodze. Kiedy pierwsze z dzieci będzie stało na jednej nodze, zabawa będzie zakończona. To dziecko otrzyma od nas wspaniałe oklaski.

Opracowała Barbara Szastok na podstawie książki Klausa W. Vopela „Witajcie nogi”.