Mysz w podróży

Podczas tej zabawy dzieci ćwiczą podawanie i odbijanie piłki. Ponadto muszą one przygotować się na niebezpieczne „Stop”. Dzieci uczą się współpracować w grupie i jednocześnie słuchać głosu „Stop”.

Pomoce – Miękka, mała piłeczka.

Uczestnicy – Od 3 lat.

Przebieg zabawy – Usiądźcie blisko siebie, tworząc koło. Wyobraźcie sobie, że ta piłeczka jest małą myszką. Mieszka wraz ze swoimi rodzicami i rodzeństwem w pięknym, przytulnym mieszkaniu na polu. Któregoś dnia myszka ma jednak ochotę z tamtą uciec. Chce sama spróbować życie i przeżywać przygody. „Hej mała myszko, co chciałabyś robić dziś rano?” (Proszę trzymać piłkę przy uchu i udawać, że słuchają Państwo, co mówi myszka.” Myszka chciałaby przejść się po naszym kole. Wcześnie rano jest jeszcze troszkę ospała, dlatego chciałaby iść bardzo powoli. Spróbujcie spełnić życzenie myszki i podawać ją sobie wolniutko. Gdy zawołam „Stop” , myszka ma się zatrzymać. Dziecko, które będzie trzymać piłkę, może nam powiedzieć co ona teraz robi.

Startujemy, mała myszko. Rozpoczyna się twoja podróż. Proszę podać piłkę dziecku siedzącemu obok i poprosić go, aby podało swojemu sąsiadowi.

Stop…czy możesz powiedzieć mi co myszka teraz robi?...Myślę, że całkiem się już obudziła i chciałaby pobiec szybciej. Spróbujcie podawać ją nieco szybciej. Gdy dzieci wpadną na pomysł - teraz myszka widzi ogromnego psa, można zaproponować: „Ojej, myszka okropnie się przestraszyła i zawraca. Pozwólcie jej szybko uciekać w przeciwnym kierunku.” W ten sposób może powstać krótka historyjka, a dzieci same regulują tempo jej poruszania.

Na zakończenie myszka może wrócić do swojej rodziny, trochę zmęczona i zadowolona, tzn. dzieci podają sobie piłeczkę coraz wolniej, a w końcu prowadząca zatrzymuje ją w swojej ręce.

Żarłoczny potwór

Podczas tej zabawy dzieci ćwiczą toczenie większych piłkę do celu. Używamy przy tym obrazu potwora, aby pobudzić ich fantazję i entuzjazm. Jednocześnie zabawa daje dzieciom wspaniałą możliwość współpracy z prowadzącym.

Pomoce – Dla każdego dziecka lekka piłka średniej wielkości, bardzo duży koc lub prześcieradło.

Uczestnicy – Od 4 lat.

Przebieg zabawy – Czy ktoś zna jakiegoś potwora?

Za chwile poznacie potwora, który jest bardzo żarłoczny, ale wy możecie go nakarmić i wówczas bardzo się ucieszy.

Ja zmienię się zaraz w potwora. Wejdę pod koc, tak że będziecie widzieć tylko moje ręce. Proszę wejść pod koc, który powinien znajdować się pół metra nad podłogą.

Kidy zacznę warczeć z głodu, wtedy nakarmicie mnie piłeczkami. Będziecie je toczyć z przodu pod koc. Ja szybko zaspokoję głód, a nadmiar jedzenia wypluję.
Zacznijmy więc zabawę…

Należy zachęcać dzieci swoimi odgłosami i ewentualnie słowami, aby nie przerywały podawanie piłeczek. Trzeba też szybko toczyć je z powrotem. Gdy powiedzie się ta wymiana piłeczek, proszę powoli zacząć poruszać się po sali, aby dzieci mogły poćwiczyć toczenie także do ruchomego celu. Po pewnym czasie rolę potwora może przejąć dwoje lub troje dzieci. Na zakończenie zabawy potworem może zostać znów dorosły, aby podsumować ją w odpowiedni sposób. Należy zatrzymać piłeczki pod kocem, aż zbiorą się wszystkie. Wtedy proszę powiedzieć:

Teraz potwór jest najedzony. Jest z was bardzo zadowolony. Dałyście mu dużo pożywienia. Zrobiłyście to wspaniale.