Podczas tej zabawy dzieci ćwiczą kontrolę nad swoim ciałem. Jednoczśnie odprężają się i koncentrują. Mogą również używać swojej fantazji i ćwiczyć poczucie formy oraz stosunków wielkości. Zabawę można wykorzystać wtedy, gdy zauważą Państwo oznaki napięcia u dzieci.
Uczestnicy – Od 4 lat.
Przebieg zabawy – Zaczarujmy wspólnie i zmieńmy się wszyscy w baloniki. Każdy powie mi jaki kolor chciałby mieć…
Teraz połóżcie się płasko na podłodze. Jesteście pustymi balonikami, całkiem bez powietrza. Wiecie dobrze, że baloniki mogą mieć różne kształty. Za chwilę zacznę wdmuchiwać w was trochę powietrza, abyście stały się nieco większe i mogły ukazać swoja piękną formę. Za każdym razem, gdy wdmuchnę w was powietrze, możecie podnieść się nieco w górę.. Proszę wydmuchiwać powietrze wyraźnie i z odpowiednim dźwiękiem.
Utrzymujcie taką pozycję, aż ponownie nie wpuszczę w was trochę powietrza.
Teraz znów trochę was nadmucham, a wy możecie się wyżej podnosić i powoli wstawać.
Trzymajcie taką formę tak długo, aż dalej was nie nadmucham…
Znowu się powiększacie. Proszę dmuchnąć.
Dalej się prostujecie, stajecie się coraz więksi. Zachowajcie taki kształt i nie ruszajcie się. Czy ktoś potrzebuje więcej powietrza? Przejdę między wami i napełnię wasze ramiona. I tobie dam więcej powietrza i tobie….
Wszystkie dzieci powinny stać, a prowadząca przechodzi od jednego dziecka do drugiego i niektórym „daje’ trochę powietrza.
Teraz możecie zmniejszać baloniki. Gdy usłyszycie szmer uchodzącego powietrza, wtedy staniecie się coraz mniejsi. Stójcie spokojnie i nie poruszajcie się gdy dźwięk umilknie.
Proszę wydawać delikatne”Ssss”, aby dzieci mogły wyobrazić sobie jak wylatuje z nich powietrze.
Sss...teraz stajecie nieco mniejsi.
Sss...jeszcze trochę mniejsi.
Sss...i jeszcze trochę mniejsi.
Teraz leżycie płasko na ziemi. Nie macie w sobie powietrza..
Przejdę między wami i sprawdzę, czy rzeczywiście tak jest.
Proszę przejść do dziecka do dziecka, gdy wywnioskują Państwo, że mam ono jeszcze napięte ciało możecie delikatnie dotknąć tej części ciała i pomóc dziecku się rozluźnić.
Jest to wspaniałe ćwiczenie rozciągające, podczas którego używamy kolorowego balonika, aby pobudzić zainteresowanie dzieci oraz zachęcić grupę do współpracy.
Pomoce nadmuchany balonik. Proszę włączyć powolna muzykę instrumentalną (np. M. I. Glinka „Wariacje fortepianowe na temat Mozarta”).
Uczestnicy – Od 3 lat.
Przebieg zabawy – Usiądźcie w kole , bardzo blisko siebie. Włączę muzykę, a wy podawajcie sobie balonik od jednego do drugiego dziecka, do momentu, aż balonik przejdzie wkoło…
Teraz cofnijcie się do tyłu, aby koło zrobiło się większe. Znów podajecie sobie balonik, tym razem jednak w drugim kierunku. Niech przejdzie raz wokół okrąg. Czy jest to dla was trudniejsze?…
Cofnijcie się dalej do tyłu i zróbcie jeszcze większy okrąg. Teraz możecie położyć się na brzuchu i podawać sobie balonik rękami. Nie rzucajcie nim, lecz podawajcie go swojemu sąsiadowi do rąk. Tym razem balonik wędruje w przeciwnym kierunku.
W przypadku dzieci starszych można wprowadzić pewna zmianę. Tym razem grupa ustawia się plecami do środka koła. Także w tym przypadku krąg powinien stopniowo się powiększać.
Opracowała Barbara Szastok na podstawie książki Klausa W. Vopela „Od stóp do głów”.
Jest to bardzo interesujący wariant dla dzieci, które uczą się identyfikować części ciała. Gdzie mają one okazję, aby odpowiadać na pytania przy pomocy stóp?Proszę narysować lub nakleić taśmą klejąca na podłodze dla każdego dziecka ludzika, składającego się z pięciu kresek oznaczających tułów, ręce, nogi oraz pięciu kółek oznaczających stopy, dłonie o głowę.
Uczestnicy – Od 4 lat.
Przebieg zabawy – chciałabym zobaczyć, czy potraficie przy pomocy swoich stóp wskazać różne części ciała ludzika.
Czy możecie stanąć na głowie i przeskoczyć na szyję?…
Czy możecie przeskoczyć z dłoni na biodra?...
Czy możecie przeskoczyć z bioder na drugą dłoń?...
Czy możecie z tej dłoni przeskoczyć na stopę z tej samej strony ciała?...
Czy możecie z tej stopy przeskoczyć na drugą stopę?...
Czy możecie z tej stopy bardzo powoli iść w górę nogi?...
I skoczyć z brzucha na głowę?...
Czy możecie powoli przejść od głowy do drugiej stopy?…
Zrobiłyście to doskonale. Chciałabym zobaczyć, czy potraficie także coś innego. Stańcie przed waszym ludzikiem. Wywołam nazwę jakiejś części ciała, a wy pobiegniecie do nie tak szybko, jak tylko możecie i staniecie na niej. Gdy klasnę w ręce, wracacie i stajecie znów przed swoim ludzikiem.
Głowa!...
Dzieci przyzwyczajone są do wprawiania w ruch piłki ręką, ale poruszanie jej innymi częściami ciała stanowi dla nich interesujące wyzwanie. Jest to dobre ćwiczenie koncentracji oraz kontroli nad swoim ciałem. Jednocześnie mogą uczyć się konsekwentnego postępowania podczas rozwiązywania problemu.
Pomoce – Dla każdego dziecka piłka. Najlepsze by były stare, zużyte piłeczki tenisowe, które nie skaczą.
Uczestnicy – Od 4 lat.
Przebieg zabawy – Stańcie na czworakach i połóżcie piłkę przed sobą na podłodze. Nie używając rąk pokażcie mi, jak powoli toczycie piłę tylko swoim czołem. Nie naciskajcie jej , lecz bardzo lekko dotykajcie jej czołem i popychajcie ją po podłodze…
Czy potraficie także toczyć piłkę swoim nosem...jednym łokciem...drugim łokciem ...jednym kolanem...drugim kolanem?
Czy możecie pokazać mi , jak umiecie toczyć piłkę kolanem
tyłu?...Zrobiliście to doskonale.
Opracowała Barbara Szastok na podstawie książki Klausa W. Vopela „Od stóp do głów”.
40-203 Katowice
Al. Roździeńskiego 88
przedszkole.67@gmail.com
+48 32 258 10 36 
