Podczas tej zabawy ruchowej dzieci mogą powoli się odprężyć, rozciągnąć całe ciało i na nowo skoncentrować swoją uwagę.
Pomoce – Przy pierwszej części zabawy można włączyć spokojną muzykę.
Uczestnicy – Od 4 lat.
Przebieg zabawy – Wiecie dobrze, że niedźwiedzie zapadają w zimowy sen. Zwijaja się w swojej norze i gdy pada, a pp lesie hula lodowaty wiatr, marzą o soczystych owocach, które będą mogły znowu znaleźć w lesie.
Wyobraź sobie, że jesteś takim niedźwiedziem. Połóż się na podłodze i zwiń w kłębek, aby było ci cieplutko. Możesz spać przez całą zimę. Puszczę ci do snu łagodną melodię.
Teraz nadeszła wiosna. Słońce świeci mocniej, śnieg zaczyna topnieć. Zakwitają pierwsze kwiaty wiosenne. Niedźwiedź budzi się i kładzie się na plecach.
Jesteś jeszcze bardzo leniwy i ociężały. Powoli i ostrożnie możesz wyciągnąć do przody jedną rękę..
Teraz wyciągnij rękę w bok...
Teraz wyciągnij rękę do tyłu...
Teraz podnieś drugą rękę i wyciągnij ją do przodu, w bok, do tyłu...
Powoli wesprzyj się na kolanach i dłoniach. Teraz podciągnij pod siebie stopy. Nasz mały niedźwiadek chodzi na stopach i dłoniach.
Kołysz się powoli w przód i w tył. Kołysz się w tył tak daleko, jak to możliwe. Zauważysz , jak rozciągają się twoje palce u stóp. W ten sposób pomagasz swoim stopom odprężyć się..,
Podnieś kolano i wyciągnij powoli nogę do tyłu..
Teraz zegnij kolano i postaw je znowu na podłodze.
Teraz podnieś drugie kolano i wyciągnij nogę do tyłu. Połóż znowu kolano na podłodze. Połóż się na brzuchu. Wyciągnij obie ręce do przodu i obie nogi do tyłu...Wydłuż się jak tylko możesz, a ja będę liczyć: Jeden, dwa, trzy...
Teraz możesz znowu swobodnie opaść na podłogę. Leż całkiem rozluźniony.
Ciesz się wiosną..
Jest to poetycka zabawa mająca na celu rozciągnięcie i odprężenie ciała. Jednocześnie dzieci mogą poczuć lewą i prawą stronę ciała.
Uczestnicy – Od 4 lat.
Pomoce - dla każdego dziecka dwie chusty. Spokojna muzyka (np. Rimski-Korsakow „Hindu song).
Przebieg zabawy- Jakie drzewa znacie? Czy znacie wierzbę płaczącą?..Zapraszam was dziś do zabawy, podczas której każde z was zmieni się w piękną wierzbę płaczącą. Weźcie sobie po dwie chusty. Stańcie w w rozkroku, ka żeby inne dziecko mogło się pod nimi przeczołgać.
Stójcie bardzo mocno, ponieważ wasze nogi są korzeniami, które wrastają głęboko w ziemię.
Wasze ciało jest pniem, wasze ręce są gałęziami, a chusty liśćmi. Podnieście ręce wysoko w górę ponad głowę.
Teraz jesteście wspaniałymi wierzbami płaczącymi. Nastawię muzykę i za chwilę powiem wam, co ma robić wierzba płacząca. Patrzcie cały czas w przód i zginajcie się w jedną stronę. Możecie sobie wyobrażać, że wiatr zgina was w jedna stronę, zagnijcie się w bok tak mocno jak tylko możecie...Teraz znowu wyprostujcie się i rozciągnijcie..
Teraz zegnijcie się w drugą stronę..Znowu wyobraźcie sobie , że to wiatr zgina was z tej strony, a wasze gałęzie wyginają się nisko, bardzo nisko. Gdy już wygięliście się, jak tylko mogliście , wyprostujcie się i rozciągnijcie..
Proszę powtórzyć to zadanie tylko raz, nie więcej. Potem dzieci powinny stać wyprostowane, z opuszczonymi rękami, którymi mogą poruszać w rytm muzyki.
Opracowała Barbara Szastok na podstawie książki Klausa W. Vopela „Od stóp do głów”.
40-203 Katowice
Al. Roździeńskiego 88